- 4°
-
749 мм. рт. ст.,
влажность 100%
- eur: 3.7148
- usd: 3.533
- 100 rub: 3.3073
Карагод святаў вёсак у гэтым годзе ў нашым раёне распачала вёска Хобнае. Звычайна дні вёсак ладзяць улетку альбо восенню, калі сабраны ўвесь ўраджай і складзены ў засекі. А вось, хабенцы, як высветлілася, штогод збіраюцца разам менавіта вясной, перад Радаўніцай, калі ў Хобнае з’язджаецца найбольш выхадцаў вёскі са сваімі дзецьмі і унукамі.
Сярод праваслаўных святаў Радаўніца займае асаблівае месца – гэта дзень, калі жывыя ўспамінаюць памерлых, але робяць гэта не са смуткам, а з велікоднай радасцю.
Гэты год – не выключэнне. Таму ў нядзелю, 27 красавіка, якая ў праваслаўных вернікаў называецца Чырвонай горкай, альбо Фаміной нядзеляй, мы таксама накіраваліся ў Хобнае на свята вёскі.
Перад тым, як прыйсці на пляцоўку перад сельскім клубам, дзе праходзіла свята, вяскоўцы сабраліся каля воінскага пахавання салдат і землякоў, якія загінулі на франтах, дзе прынялі ўдзел у мітынгу, прысвечаным 80-годдзю Вялікай Перамогі савецкага народа ў Вялікай Айчыннай вайне. Хвілінай маўчання ўшанавалі памяць загінуўшых байцоў і аднавяскоўцаў. Прагрымелі зброевыя залпы. Да пахавання ўсклалі кветкі.
Пасля мітынгу распачалася ўрачыстая частка свята.
“Добры дзень, госці званыя, жаданыя!” – зазывалі на святочную пляцоўку вядучыя свята – Вікторыя і Аляксандр з раённага Дома культуры.
На пляцоўцы каля сцэны размясціліся выставы вырабаў мясцовых майстроў, тэматычная пляцоўка клуба “Пошук” раённай арганізацыі ДТСААФ, апетытная выстава-продаж сельскай кухні “Хобненскія стравы”. Для маленькіх жыхароў працавалі атракцыёны.
Свята адкрыў старшыня Вялікааўцюкоўскага сельвыканкама Андрэй Баравік, які выказаў словы ўдзячнасці ўсім, хто хто працуе на роднай зямлі і шчыра клапоціцца пра тое, каб вёска жыла і квітнела.
Вядучыя нагадалі ўдзельнікам свята пра мінулае вёскі, гісторыя якой пачынаецца з 16 стагоддзя. Пад 1566 годам яна пазначана ў матэрыялах аб межах новых паветаў ВКЛ. Уладальнікамі вёскі ў розныя часы былі Барбара Лагчына, езуіты, Аскеркі. Старажылы расказвалі, што назва Хобнае пайшла ад рачулкі Хабнянка, што працякала недалёка ад вёскі.
Асобна спыніліся на гадах ваеннага ліхалецця. У чэрвені 1943 года нямецкія акупанты поўнасцю спалілі вёску і загубілі 39 яе жыхароў. У баях за Хобнае і наваколле загінулі 36 воінаў і партызан (яны пахаваны ў брацкай магіле). На франтах і ў партызанскай барацьбе загінулі больш за 180 вяскоўцаў. Памяць аб іх захоўваюць стэлы і надмагільныя пліты з імёнамі.
У наступным блоку праграмы гаворка ішла пра мірнае жыццё. Сёння ў Хобным налічваецца 58 двароў, на якіх пражывае 105 чалавек. І, як вядома, галоўнае багацце любой вёскі – гэта людзі: добрыя, спагадлівыя, працавітыя. Яны чуюць, як дыхае зямля, сагрэтая сонечнай ласкай, разумеюць, аб чым спяваюць птушкі на досвітку.
У ліку першых на свяце вёскі выказалі словы павагі тым людзям, якім давялося жыць і працаваць у пасляваенныя гады, калі тры калгасы “Змагар”, “Чапаева” і “Перамога” аб’ядналіся ў адзін – “Зара”.
Жыхарка Хобнага Кацярына Рабянок за сваю добрасумленную працу ўзнагароджана ордэнам Славы 3 ступені. Яўгенія Санько – Ганаровай граматай за дасягненне высокіх паказчыкаў, была пераможцай сацыялістычнага спаборніцтва 1986 года. Працоўны стаж механізатараў Аляксандра Сяргеенка і Рыгора Шаўлоўскага больш за 40 гадоў у кожнага. Любоў Дзмітрыенка больш за 30 гадоў працавала даяркай. Іх, а таксама яшчэ з дзясятак ветэранаў сельскай гаспадаркі ўдзельнікі святочнай праграмы сустракалі шчырымі апладысментамі.
Адзначылі на свяце вёскі і тых вяскоўцаў, што сёння працуюць у жывёлаводстве – гэта падраздзяленне з 16 чалавек СУП “Замосце-Агра”.
На тэрыторыі вёскі знаходзіцца яшчэ адно вялікае падраздзяленне – Хобненскае лясніцтва, у якім працуюць 18 чалавек. Таму на свяце асобным блокам віншавалі тых, хто звязаў сваё жыццё з важнай і высакароднай справай прымнажэння ляснога багацця.
Пад бурныя апладысменты Падзячныя лісты райвыканкама прымалі Ганна Міцуля, Уладзімір Міцуля, Галіна Варабей, Валянціна Белая, Валянціна Дубянок.
Узнагароды на дне вёскі атрымалі і ветэраны працы розных галін. Гэта былыя супрацоўнікі сельскага савета Ніна Сяргеенка, Наталля Дзмітрыенка, Валянціна Чарняўская; дырэктар Хобненскага СК Валянціна Дубянок; паштальёны Ганна Нярэзька і Марыя Барысенка; сацыяльныя работнікі Алена Шаўлоўская, Любоў Кохан і Клаўдзія Кохан; ветэраны гандлёвай справы Ганна Казакова, Валянціна Белая, Надзея Кохан, Марыя Шаўлоўская; санітарка Наталля Пырко; былы бібліятэкар Варвара Шаўлоўская; ветэраны педагагічнай працы Анатоль Шаўлоўскі (былы дырэктар школы), Алена Шаўлоўская, Кацярына Захаранка, Вольга Шаўлоўская.
Асобныя словы ўдзячнасці на свяце былі адрасаваны мудраму пакаленню – старажылам. Больш за 80 гадоў жывуць на свеце і ў роднай вёсцы Рыгор Шаўлоўскі, Яўгенія Санько, Аляксандр Сяргеенка, Кацярына Рабянок, Вольга Шаўлоўская, Марыя Барысенка, Кацярына Цялегіна, Віктар Еўтушэнка, Алена Шаўлоўская. Самай старэйшай жыхарцы Хобнага – Еўдакіі Дзмітрыенка – споўнілася 90 гадоў.
Самая старэйшая з 23 сямейных пар, што жывуць у Хобным, сям’я Васіля і Еўдакіі Усенка, якія разам ужо 52 гады.
Душа ў душу жывуць ужо 45 гадоў дзве пары з вёскі Хобнае – Віктар і Наталля Дзмітрыенка, а таксама Уладзімір і Людміла Кохан.
“Трэба многа знаць, каб узоры вышываць” – гавораць у народзе. І сапраўды, разам з ведамі крочыць яшчэ адно багацце – талент заўважаць і ствараць прыгожае. З-пад рук такіх людзей выходзяць сапраўдныя творы мастацтва. У Хобным таксама ёсць майстрыхі-рукадзельніцы. Гэта вышывальшчыца Валянціна Белая, якая, дарэчы, у красавіку адзначыла свой 70-гадовы юбілей, і Наталля Ігуменава, якая стварае прыгожыя карціны з алмазнай мазайкі.
На свяце таксама адзначылі старанні двух гаспадынь па добраўпарадкаванню сваіх падворкаў. Гэта Галіна Варабей і Ганна Міцуля.
Кажуць, вёска жыве, пакуль у ёй нараджаюцца дзеці. Гэта – кветкі жыцця. Калі ў сям’і ёсць адно дзіця – гэта вялікая радасць. А калі іх трое, яна памнажаецца на тры. І ў вёсцы Хобнае ёсць такая памножаная радасць. Пад апладысменты аднавяскоўцаў на святочную сцэну запрасілі шматдзетную сям’ю Вікторыі і Руслана Казаковых, якія выхоўваюць трох дзетак-школьнікаў.
Павіншавалі на свяце і імяніннікаў красавіка – ажно 14 вяскоўцаў.
Музычныя падарункі, якіх было вельмі шмат – душэўных, меладычных, кранальных і запамінальных, ад якіх ногі самі прасіліся ў скокі, для жыхароў і гасцей вёскі падрыхтавалі вакальныя ансамблі “Альва” і “Калінавы цвет”, Мікалай Камыш, Вікторыя Васільева, Эдуард Кавальчук, ураджэнка вёскі Хобнае Марыя Грыгарыца, а таксама мясцовыя артысты.
Заключным акордам свята вёскі стаў святочны феерверк у гонар землякоў.
Дарэчы, спонсарам свята выступіў Віктар Краўчанка, які сёння жыве ў Віцебску, але яго сэрца заўсёды з малой радзімай.
Таццяна КАПІТАН.
27 апреля. Калинковичи. Стадион ДЮСШ №2. Чемпионат Гомельской области в рамках 35-го чемпионата Республики Беларусь среди команд второй лиги.
«ВЕРТИКАЛЬ» (Калинковичи) — МНПЗ (Мозырь)
0 : 4
«Вертикаль»: Максименко, Дулуб, Дашкевич (31 мин. Стишенок), Кашевич, Каченя (к), Рабешко, Цуба, Алейников, Тогбодоуно (76 мин. Гвоздь), Канза (76 мин. Мельниченко), Веко (83 мин. Близнец), Алейников (83 мин. Иванюшко), Кашевич.
МНПЗ: Дубовец (к), Мосичев, Загвоздин, Богатыренко (69 мин. Чайка), Кашков (46 мин. Пивоваров), Никиточкин (87 мин. Лавренчук), Ярков (69 мин. Аврамчук), Колыбенко (79 мин. Ермаковец), Макаревич, Юрченко (46 мин. Харитончик), Мачальников (76 мин. Самбук).
Голы: 26 мин. Колыбенко — 0:1, 60 мин. Загвоздин — 0:2, 68 мин. Загвоздин — 0:3,
90 + 4 Аврамчук — 0:4.
Предупреждения: Колыбенко (12 мин.), Никиточкин (67 мин.), Канза (73 мин.) — все за грубую игру.
Судья: Андрей Пугач (Хойники).
Артем Богатыренко, Никита Никиточкин, Юрий Ярков, Дмитрий Юрченко, Игорь Мочальников — эти футболисты еще недавно выступали за «Вертикаль», а в отчетном поединке вышли играть уже против нее.
Начался поединок в неспешном темпе и в борьбе за инициативу. Потихоньку ее стали прибирать к своим ногам наши гости. На 18 минуте неаккуратно сыграл вблизи своей штрафной Сергей Кашевич, что привело к опасному моменту, и только уверенная игра Рената Максименко уберегла «Вертикаль» от крупных неприятностей. Забегая вперед, отмечу, что Максименко провел первый для себе поединок в текущем сезоне довольно уверенно и в дальнейшем в нескольких эпизодах выручил команду и тем самым оберег от еще более крупного поражения.
Неприятности продолжали преследовать калинковичан, когда спустя некоторое время получил повреждение и захромал в направлении боковой линии поля капитан команды Сергей Каченя. Апофеозом же игры в меньшинстве стала 26 минута, когда прицельный удар из-за пределов штрафной Семена Колыбенко всколыхнул сетку хозяйских ворот.
В первом тайме еще запомнился длинный заброс мяча опытнейшим полузащитником МНПЗ Николаем Загвоздиным со своей половины поля в направлении чужих ворот. Гонимый сильным ветром мяч попал в перекладину. Если бы предмет игры пролетел сантиметрами ниже, был бы гол месяца, а может, и всего сезона. Каркас ворот выручил хозяев поля еще один раз, но уже во втором тайме, после нереализованного Алексеем Мосичевым выхода один на один с голкипером.
А на 60-й произошел эпизод, во многом повлиявший на дальнейший ход поединка. Главный судья встречи Андрей Пугач назначил довольно спорный штрафной после того, как, по его мнению, Жан Тогбодоуно снес метрах в 18 от своих ворот Николая Загвоздина. Сам пострадавший, который в свое время и в высшей, и в первой лигах, наказал соперника (на снимке). Прикрытый стенкой из своих, и пристроившихся к ним чужих игроков Максименко не видел момент удара.
В дальнейшем тот же Загвоздин забил после выстрела метров с 25-и. А точку в игре уже в компенсированное время поставил Дмитрий Аврамчук, который после паса-конфетки от Загвоздина поразил пустые ворота.
После окончания матча мы попросили главного тренера «Вертикали» Иоана Космина-Мунтяна дать оценку игры его команды:
— До эпизода со вторым голом на поле, считаю, происходило единоборство с равными шансами на успех. Эпизод же на 60-й минуте коренным образом повлиял на ход поединка. Несправедливый штрафной, когда судья буквально из пальца высосал нарушение правил, испортил нашу игру. Вообще судейство арбитра из Хойников вызвало немало вопросов. В частности, когда в первом тайме были грубо нарушены правила против Данилы Веко, нарушителя нужно было удалять с поля. Арбитр же его явно пожалел и показал всего лишь желтую карточку.
В команде сейчас много новичков, молодежи, и нужно время на сыгранность. Тем же африканским легионерам нелегко адаптироваться: языковый барьер, чужая страна — всё это влияет на игру. Они, уверяю вас, очень перспективные ребята.
Будут и у нас победы, просто болельщикам надо набраться немного терпения.
Сергей САКОВИЧ.
Турнирная таблица в группе «А» по состоянию на 2 мая.
М-о. К. И. В. Н. П. М. О.
1. ГОЛХУ (Гомель) 1 1 0 0 10 – 0 3
2. ФК «Речица» 1 1 0 0 4 – 0 3
3. МНПЗ (Мозырь) 1 1 0 0 4 – 0 3
4. «Днепр-Рогачев» 1 1 0 0 2 – 0 3
5. ФК «Жлобин» 2 1 0 1 3 – 4 3
6. ФК «Светлогорск» 2 0 0 2 2 – 7 0
7. «Вертикаль» 2 0 0 2 0 – 14 0
ПРИМЕЧАНИЯ: 1. Условные сокращения обозначают: М-о — место, занимаемое командой в таблице; К. — название команды; И. — количество сыгранных матчей; В. — количество побед; Н. — матчи, завершенные вничью; П. — количество поражений; М. — разница забитых и пропущенных мячей; О. — количество набранных очков.
2. За победу присуждается три очка, за ничью — одно, поражение очков не приносит.
Фото Александра Супруновского.
